User:Karanliklar Ulkesi 4

Rahibelerin en iyi bildikleri şey duaydı. Daha sabahtan duaya başlıyorlar, sonra da bütün gün, yemeklerden önce ve sonra, tuvalete giderken, avluda “havalandırma” sırasında, bütün öğleden sonra duaya devam ediyorlardı. Merhamet karanlıklar ülkesi 4 Hizmetkörlan akşam saat sekizde koridorlara giriyor, her hücrenin karanlıklar ülkesi 4 izle önünde durup kapıdaki küçük gözetleme deliğirıi açarak, tekdüze sesleriyle ilahiye başlıyorlardı: “Sia lodato Gesü Cristo” (Efendimiz Hazreti İsa’ya şükürler olsun). Bizim de mutlaka, “Sempre sia lodato” (Her zaman şükürler olsun) diye cevap vermemiz gerekiyordu. Her sabah, hapishane kilisesinde ayin yapılırdı. Ayine hemen hemen eksiksiz katıliyorduk, Ayin, bütün gün boyunca tıkılı kaldığırnız hücrelerden kurtulmak için bir fırsattı en azından. Mekanik bir sesle ve Latince söylenen ilahiler stiil-rimize dokunsa da, ayin genellikle çok güzel oluyordu. Yaşananlann her bakımdan en korkutucusu, belirli aralıklarla tekrarlanan liste okumalanydı; böyle günlerde zin dancilanmız Almanya’ya sürgün edilecekleniıı adlarını yüksek sesle okurlardı. Tüm tutuklular, ölüm sessizliği içinde ve korkudan titreyerek adlarının okunmasım beklerdi. Kötü haderlerinin kufbanlan adlarını duyunca çoğu kez kasılarak yere yığılır, sürüklenerek götürülecek durumda kalırdı.